Januari 2023
De grote blauwe dobbelsteen rolt met een flinke vaart door mijn praktijk. ‘Whoah weer een zes! Ik heb echt wel geluk!’ Een kleine kanjer rent richting de dobbelsteen en kijkt me stralend aan. Hij staat dik voor en is heel enthousiast bezig mij te verslaan. ‘Zeker heb jij geluk!’ reageer ik even enthousiast. En dan, van het ene op het andere moment, gebeurt het.
Terwijl hij de blauwe dobbelsteen oppakt begint hij te vertellen. Hup de dobbelsteen vliegt door de ruimte en ondertussen hoor ik dat hij op school niet zo veel geluk heeft. Dat hij de laatste tijd vaker niet zo veel geluk heeft. Hé dit keer geen zes. Een vier is ook een goede score (ik gooi een één, dus zijn voorsprong blijft nog wel even). Oh als hij toch altijd maar zichzelf zo vrolijk kon voelen, verzucht de kleine kanjer.
Magie! Althans dat is het voor mij. Ik noem het de ‘tussen neus en lippen door’-interventie. Met ons spel als grote afleider krijgt de kanjer de kans om zijn verhaal te doen. Hij hoeft me niet aan te kijken, hij hoeft niet stil te zitten, er is geen ‘moeten’ praten. Hij kan heerlijk een dobbelsteen gooien, rennen, wiebelen en kletsen op zijn manier.
Wisten jullie dat er twee gezegden zijn met tussen neus en lippen? De bekendste is misschien wel ‘iets tussen neus en lippen zeggen’. Gewoon tussendoor iets zeggen dat van belang is. De andere is: ‘het moet zo tussen neus en lippen gebeuren’. Ofwel, het moet bijna ongemerkt gebeuren. Beiden verwijzen naar terloopsheid. En het is juist de terloopsheid die binnen coaching krachtig kan zijn. Want, tijdens het spelen van een spel, krijg ik ‘tussen neus en lippen’ allerlei informatie toegespeeld. Tijdens het doen van een oefening om steviger te staan gebeurt het ‘tussen neus en lippen’ dat een kind ongemerkt dingen leert en ontwikkelt.
Dit zijn mijn wondermomentjes die ik, door de kracht van coaching, onder mijn neus zie gebeuren. Ouders vragen wel eens waarom dit thuis dan niet lukt. Tja, ik kan een heel verhaal gaan houden over dat we weer moeten gaan afwassen met de hand. Dat was voorheen namelijk een heel geschikte activiteit om ‘tussen neus en lippen door’ met elkaar op één lijn te komen. Of even een andere huishoudelijke activiteit uitvoeren samen. De realiteit voor de meesten is echter een moordend schema van sport naar muziekles, piepende vaatwassers, bellende collega’s of vrienden van je puber, een baby die net op dat moment toch de luier vol heeft of de buurvrouw die haar pakje komt ophalen en tegelijk de laatste nieuwtjes uit de buurt met je deelt. Misschien koken de aardappelen wel over!
Binnen een coachsessie heb ik alle tijd en ruimte om één op één bezig te zijn. Soms staat er een rustig muziekje op, vaker niet. Telefoons en laptops staan uit. Het gaat om het spel of de activiteit die we doen. De kleine kanjer voor mijn neus probeert me, uiteraard, dik te verslaan. Lukt ze vaak ook nog! Ik krijg de kans om te observeren. Wat wordt gezegd? Klopt de lichaamstaal daar bij? Hoe is de spierspanning of lichaamshouding? Welke interactie zie ik? Welke prikkels hebben welk effect? En ik krijg vooral de kans om te luisteren. Naar dat wat ze graag kwijt willen, maar stiekem ook moeilijk vinden.
Voor sommige uitdagingen kunnen een paar coachsessies een enorm verschil maken. Die paar coachsessies helpen jou of je kind dje uitdaging aan te gaan voordat deze te groot wordt. Ze helpen jou als ouder of ze helpen jouw kind meer zelfvertrouwen te ontwikkelen. Een paar sessies kunnen zomaar inzicht geven in valkuilen en kansen. Hoe? Doordat je als coach naast iemand gaat staan! Doordat je als coach oprecht luistert naar die ‘tussen neus en lippen’ door informatie. En, bofkont die ik ben, mag ik dat dan ook nog vaak spelend doen! En tja, het spel verlies ik dan. Die kleine kanjer zie ik groeien en dat noem ik pure winst.
©Esther Kuijpers, Coachpraktijk Ontdek
